Ve dolunay!
Sürgün şehrin suskun hengamesine sessiz şahit..
Varolmayı, yok olası hatıralarla yad edememekten şikayetçi.
Tarihin suskun surlarına insafsız giren bir mızrak kadar acılı
Ve kaçıncı nedamet sancısı?
Oysa bilmek değil miydi aslolan?
Bilmenin getirdiği erdemle susmak!
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta