Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Ay uyuklar bulutların gölgesinde mışıl,mışıl.
Rüzgarın ürpertisi sinmiş gözlerinin ötesine.
Bir dokunuş,bir öpüş hırsızlama,
Saklı cennetin kapısını çalarcasına
Tırmandı arsız bedenim.
Dudaklarına uzandı elim.
Öpe koklaya sabahlar penceremi açmasın.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta