her şey kirlendikçe bir mendil gibi
sürgün kuşlar uçar üstümden
omuzlarıma yağar gece
dilimde parçalanır kelimeler
dramlar ağıta çevrilir içimde
dingin bir kuşluk vakti
bütün kuşlar
uçmayı güvercinlerden öğrenecek
sevdayı üveyiklerden
adanmış alaylar gibi
şimdi çıkart başını siperden
say kaç kurşun söndürecek yüreğin
uzaklarda çoban ateşlerinin kızıltısı
karanlığın içinden gelip
bacalardan sabah dumanı tüterken
rüzgârla sevgili olmuş bulutlar geçecek üstümüzden
tan sökünce dağlardan
yapraklarında toprak kokulu
çiçekler boynunu uzatacak penceremizden
yaralı kuşlardan biliyorum
bitmemiş bir umut gibi inip kalkıyor göğsümüz
17.11.2021 / Antalya
Sıtkı Özkaya
Kayıt Tarihi : 1.3.2022 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!