Sürgün Güncesi Şiiri - Osman Suat Sarıh ...

An gelir
yalnızlığınla avunursun
sürgün vakitlerde
an gelir
yalnızlığını unutursun
memleket hasretiyle

sürgünlerde ömür geçmez
fikirlerin hançer olur
saplanır yüreğine
işte o an
ölümü arzularsın
ahh çekercesine

kader lekeleyemez işte
o zaman sevgini
kendi içine döner ağlarsın
fişlenir sevdan kimliğin
köhneliği dönekliği yaşar
ve de sorgularsın
benliğini ararcasına

ölümüne dakikalar kala
elveda bile yoldas olmaz ki sana
sürgünlerin güncesi böyledir
bilemezsin
ta ki yaşamak
boynuna idam ipi olunca

bir ülke düşlersin
herkesten gizli ve ayrı
anıların ağlatır seni
döner kendi içine
memleketini ararsın

ekmek aslanın miğdesindedir artık
sürgün güncesi içi boş bir ekmek gibi
sade bir katık
ahh bu sürgün yaşamlar
bu yaşamlar bile satılık