Suyun içinde içi için için yandı,
İlahi kalpten sürgünlüğün azabıydı.
Bu kalbe artık hiç giremiyecekti,
Büyük bir acıyla kendini kınamaya aldı.
Leblerinden dökülen kendi cümleleri değildi,
Ses kendinindi ama kelimeler değildi.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta