Sürgün Etsen Ne Olur Şiiri - Ünal Kar

Süzülürken mavinin derinliğinde sessiz
İnceden ıslık çalan yanık sesli yel bendim
Bulutlardan bihaber düşerken yere hissiz
Gökyüzünde salınıp veda eden el bendim

İrileşip damlalar inerken miskin yüze
Kirpikler baka kaldı giremedi hiç söze
Alsancak’da dalgalar vururken sertçe güze
Notası yarım kalmış sazda kırık tel bendim

İzmir’de sağır bir gün hisleri çekip yutan
Bir elinde hasreti diğerinde düş tutan
Duyguları savurup tozu dumana katan
İçini parça parça taşa vuran sel bendim

Oltalar atılırken umutlar suya daldı
Yalnız kalmış bir martı öylece baka kaldı
Deseler ki bu adam felekten bir gün çaldı
Dışı doğru dese de içi yanmış kül bendim

Elimde ateş olsan saklarım atmam seni
Vefasız hayallere rol verip katmam seni
Hapsedip tüm zamanı kafeste tutmam seni
Sürgün etsen ne olur öze bağlı yol bendim

Her nefes cana bedel söze bağlı kul bendim

Taşhan-Tokat