Yüreğimde pusu kurmuş nefis kibir ve kin kusuyor.
Ben kimim ve neyim?...
Oysa ebabil kuşlarıydı, Ebrehe'nin fil ordusunu yok eden ve Nemrut'u bir sivrisinek,
Hükmüne teslim oldum kaderin tevekkül sancağıyla.
Artık, rahatım; ölü gibiyim hak hükmüne karşı.
Huzur buldum kendimden kaçtıkça,
Ve dünyevi sonsuz isteklerimi, bir ırmağın sularına bıraktım.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta