Biliyor musun?
Bir duvar var sırtımı dayadığım,
Sevgiden örülmüş koskoca bir duvar;
Hasretinle yandığım
Kuytusunda
Her gece ağladığım
Gecenin neminde ben yokum
Ne koynumda yıldızlar
Ne alnımda ay izi
Baharın gülüşünde ben yokum
Açan açmayan çiçeklerde
Yaşamak bir savaşsa
Ben bu savaşta yokum.
Hakkım olan bir şey için savaşacaksam
Elveda dostlar
Ben
Gidiyorum
Her cümlenin başında sen
Ben demekten vazgeçtiğin gün
Sen olacaksın.
İşte o vakit
Bu meclisin içinde
En değerli dost
Seni bulduğum duvarın gölgesinde
Kendimi kaybettim dün
Seni sevdiğim ağacın kuytusunda
Yapraklarım soldu bugün,
Ve ben yarının ne olacağını bilmeden
Dalıyorum en derin uykulara
Açardın,
Daha bahar gelmedengül bahçemde
Yalnız kalırdın, bir başına,
Belki de umursamazdın.
Pişmanlık duyarmıydın bilmem;
Lakin seni her gördüğümde
Alçak damlı bir evin küçük bir odasında
Ölümle tanıştım bugün.
Usulca yaklaşarak yanıma
Bir ana şevkatiyle
Yanağımı okşadı.
Bu gece beni düşün
Sevgimin çokluğunda boğul, ama ölme
Askım aklini alsın sakin delirme,
Çırılçıplak kalıp odanın ortasında,
Tenini oksa benim ellerimle
Sonunda buda oldu ustam
Pılını pırtını topla git dediler
Öylece bakakaldım
Oysa bilmezki bu hayın itler,
Ben
Bu şehirde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!