Ben akşamları hiç sevmezdim sevgili.
Yalnızlık dolu gurbet akşamlarını.
Anadolu’nun ücra bir köşesinde,
Kimbilir kaçıcı sürgün olduğum,
Avlusunu yıkık duvarların çevrelediği,
Çatısı çökmüş, sıvası dökülmüş
Evlere ulaşan çamurlu sokaklarıyla,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
