Küflü yalnızlıklar topluyorum çürümüş dallardan
Sürgün dizeler yetiştiriyorum soy ağacımda
Eskimiş düşünüşlerin kerpiç duvarlarında adım
İğreti pencerelerde yâri bekleyen kuşlar
Hangi şerefe kaldırılıyor mutluluk kadehi!
Büyümek ister iken ben kendi gölgemle
Paslı alnımı koyacak yastık bulamadım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta