Sürgün Şiiri - Sibel Keçe

Hangi dağın arkasında sürgünsün?
Kargalar mı var başında?
Koyu karanlık mı basıyor düşlerini?
Yani sürgünsün, yani yaşamıyorsun.

Ellerim aldatmıyor artık,
Cennet kokulu elleri tutmuyor.
Yüreğim!
Yüreğim buz tutuyor,
Erimiyor başımda karlar.

Galiba yalan artık;
Doğru bildiğim ne varsa,
Ölüm ve kalım hakkında.
Var olmaya çalışıyorum
Bu yokluk ülkesinde.

Galiba sürgünüm
Uykum aynı, uykusuzluğum.
Gündüzüm aynı, gece gibi.