Gelişin yalnızlığım
ama sen değil
Öyle ki zamansız
Güpegündüz ve kızıl
Ben giderken gülümsemen
Dönüşlerime sürgündü sadece gidişim yakındı
Sayılı gülüşün kalmıştı dudaklarında
Dönüşüm uzak
Kızılını sakladım saçlarının
gülüşünün gölgesini
ben yalnızdım ama uzak
sen değildin ama yakın
Sana dokunmak olmazdı
Gidişim yakındı
Dokunamamak hiç
Dönüşüm sürgün
Olmadı bu gidişim
Ne kadar zamansız ne kadar arzusuz ne kadar uzak
Üstelik gülüşünün gölgesi var aklımda gidecekken
Nasıl dönülür onu da bilmemek
Dönüşümde sürgün olmak yeniden
Sen gülümse sadece yalan söyleyemeyen gözlerinle
Ben sürgünüm gülüşüne ve gözlerine
23.07.2005
Ankara
Kayıt Tarihi : 27.7.2005 10:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Çetinkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/27/surgun-77.jpg)
Ben sürgünüm gülüşüne ve gözlerine
tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)