Gece sessiz, ıssız, karanlık
Sabahı beklerken yoruluyorum
Ben tek bir selamına hasret, sabırsız
Şarkılarla avunuyorum
Oysa burda, bu odada yanı başımdaydın
Başım göğsünde, ellerin tenimde
Bir mum yanıyordu ateşimizle
Birde
Gölgeler şahitti nasıl sevdiğimize
Şimdi içimde tüm ışıklar söndü bizim için yanan mumlara sadık
Ben
Yarınsız sevdalarla avunuyorum
Kimseyi senin gibi sevmedim bil,
Kimseyi sevemem bunu biliyorum..
***
Ayrılık acıların en derini
Söyle çare var mı böyle yanmaktan
..........
..........
Kayıt Tarihi : 14.2.2001 13:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair İsmihan](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/02/14/surgun-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!