Sürgün Şiiri - Bahar Atmaca

Yunus Emre misali,
Vuramıyorum kendimi yollara…
Arayamıyorum seni,
Uçsuz bucaksız diyarlarda…
Ruhumun dehlizlerinde arıyorum
Ben de seni.
Bir parçacık ümit ile
Hazırken avunmaya,
Hiçbir şey bulamıyorum.
Çaresiz elim böğrümde
Hâkim olamıyorum,
Gözlerimden akan sele.
Yunus Emre’nin hocası vardı
Ona yol gösteren.
Peki ya ben kime gideyim,
Kimden sorayım seni.
Hangi gecede
Hangi gündüzde
Arayayım seni.
Yalandan duvarlarla
Örülüyken çevrem,
Nasıl bulayım
Hakikat olan seni.
Çaresizliğin had safhasında,
Ümidin engin ummanı arasında,
İnce bir çizgideyim.
Ömrüm aşkına sürgün,
Gönlümse seni bulamayışından
Hayata küskün.
Sen tez vakitte
Buldur ya Rab…