Sürgün. Şiiri - Yusuf Işık 3

sürgün

Kendi yurdunda
Sürgündesin diyordu ya
Hani ozan
Boyun eğmek değildi
Belki bu ama
Ya da hazırlıksız yakalanmak
Bile bile lades hiç değildi
Çekilebileceği mevzilerin
En sonuncusuna
Gelmişti belki de
Olamaz mı
Kendi kendiyle kavga eden
Minik serçenin
Aldığı yaraların
Misli mislisini almıştı
Her gün ama her gün
Dünden daha sarhoşken
En derinlerine ektiği
Zehirli pıtırakların
Sürekli batmasıyla da
Ayıkıyordu her daim
Gecikmiş bağırtıların
Rahatsızlık verici
Ürküntülerinden
Düş kurma hakkını
Öteleye öteleye
En çok da
Kendine zalim olmayı seçip
Bahanelerin
Renkli kaçışlarında
Gününü gün etmenin
Sürgünden farksız
Açmazlarında
Ağzını bıçak açmadan
Notasız ve dilsiz
Ezgilere sığınmak da
Bir parçasıydı
Yaşadığı öykünün..27.8.22