Sürgün Şiiri - İbrahim Halil Gündoğdu

Hırçın bir yılkı gibi, çıplak ve yalınayak
Özgürüm doyasıya, dörtnala koşuyorum
Selam söyleyin benden, bozkıra giderayak
Tutacakmış şaşarım, sürgüne koşuyorum

Gökyüzünde dolaşan bir kartalın gözünden
Düşlerimden gerçekçi, bozkıra bakıyorum
Dağın bağrından kopan, berrak suyun özünden
Yamaçlardan süzülüp, sürgüne akıyorum

Göğü delercesine yağan yağmura inat
Bulutların yükünü, sırtımda taşıyorum
Sürüp giden bu hayat, sanmayın ki saltanat
Kendimden çok uzakta, sürgünde yaşıyorum

Rüzgarın getirdiği, sevgili kokusunu
Sarhoş olana kadar, içime çekiyorum
Asi bir haykırışın yalnızlık korkusunu
Kimseye söylemeden sürgünde yaşıyorum.

(Yılkı : iç anadolu yaşayan yabani atlar)