Sürgün Şiiri - Tuba Yıldırım Başkıran

Ey içimdeki sürgün...!!
Adı yok, adersi yok, mekansız.
Bilinmezliğin ışığı içinde,
Yol alıyor, ömrümün hüzün gemisi...

Sürgünüm; sürgün üstüne.
Aklımdan kalbime ince bir patika,
Ardımda gölgemin gecesi,
Yol alıyor, düşüncelerimin özgür kuşları...

Dem vuruyor, iç sesim.
Bir isyanı tetikliyor, içten içe.
Sürgünler yaşanıyor, aklımın bir köşesinde.
Yol alıyor, yanlızlığımın iz bırakan ayak sesleri...

Geride bıraktıklarımın adı yok.
Sürgünüm sadece, adı "muhaceret"
Fikirden fikire, gönülden gönüle.
Yol alıyor benliğim, "sürgünüm" diyorum,

Belki de bütün bunlar,
Hicret'tir kendimden kendime ...!!!

yzn:(tyb) Tuba Yıldırım Başkıran 🌍🖑