Sürgün Şiiri - Ahmet Kemal Yüzgüleç

Kimdi ilk Kurbanı Korkunç İvan’ın ?
Ubıh mı Abhaz mı yoksa Çeçen Mi ?
Garibi olan zalim Dünya’nın ?
Kabartay mı Abzek mi yoksa Oset mi?

Nice nesilller yok oldu istilalarda
Doğrandı masum kuzular gibi
Elemli anlar kaldı hatıralarda
Yeniden kavuşmayı arzular gibi

Ey yurdum;

Bügün yine senin için ağladım
Kahrettim durdum çaresizliğime
Tüm renkleri unuttum , karaları bağladım
Yemin ettim birgün dönerim diye

21 Mayıs bir acı sembol
Uzanır kollar göğe denize
Bulmak için adalete uzanan bir yol
Yine de bir yardım yoktur güçsüze

Olunca alemin hakimi kurtlar
Kuzular boynu bükük kaldılar yine
Haktan başka tapılan putlar
Her gerçeği inkar ettiler yine

Ey Kafkasların Yiğit Evladı;

Sen Kafkaslardan bir cansın
Hem kadim bir soy hem de asil bir kansın
İsimleri unutulsada ecdadın
Hatıraları unutulmasın aklında kalsın

Her bir hücre ve her bir zerrenle
Merhum ecdadınla bir bağ kurulsun
Maddenin imkanının bittiği yerde
Mananın kudreti gönlüne dolsun.

Duysun bu sesi Şabsığlar, Karaçaylar, Nogaylar duysun,
Ve Sürülen ,Katledilen, her millet duysun,
Hatkoylar, Adigeler, İnguşlar duysun
Aynı his ve bilinçle bir birlik olsun.

Birgün yurduna yeniden dönersen eğer
Birlik ve sevgi ile katlanır en küçük değer
Her işgalci nereden geldiyse
Gider mağlup ve perişan oraya döner

O halde Ey Çerkes azimle çalış
Hasrete sabır, acıya alış
Sakın unutma aziz vatanı
Yakındır mukadder yeniden doğuş