Yağmuru beklerdim her bahar sabahında,
Gözlerim dolardı, yinede o hiç yağmazdı.
Sonra bir kuraklık çökerdi gözlerime,
Ağlayamaz derin hayallere dalardım.
Sonra usulca bir rüzgar eserdi,
Gök kızarır eşsiz bir güzelliğe bürünürdü.
Kurumuş gözlerimse, yerini tebessüme bırakır.
İçimi de eşsiz bir huzur sarardı.
Şimdilerse gökyüzü kapkaranlık,
O eski hatıralarımsa bir hayli bulanık.
Sanki bedenim çaresizliği kefen eylemiş,
Gözlerimse, artık tebessüme sürgün.
Kayıt Tarihi : 1.2.2019 01:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güven Gürdap](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/01/surgun-420.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!