Sürgün Şiiri - Ayten Özgün

Sebep sensin ayrılığa vefasız yarim,
Aşkın gurbertine beni sen sürdün.
Sustu birden bülbül gibi şakıyan diller ,
Ne bir arzular kaldı nede hayaller.

Seninle her vuslat bir kader gibi,
Hasretini çekmek hep keder gibi.
Vefa beklemek senden inan mucize,
Sattın aşkımızı bil’ki ucuza.

Seven gönül sevdasından asla vazgeçmez ,
Vefalı yürekte yaralar açmaz.
Ümidin yerini hüzünler alır,
Hayallerin yok olur yerini hüsran alır.

Bitmiyor gönlümde sevda suçların,
Anılar kök salmış oldukça derin.
Gün yüzü görmedi şu garip gönül,
Sevda gurbetinde çileye sürgün.

Ayten Özgün

03:25:2018