Kimi mübadil,
Bazıları sürgün der bize..
Bir hüzünlü hikayedir bizimkisi,
Yersiz, vatansız , mekansız
Terk etmişiz yaşadığımız yerleri,
Yelken açmışız bilinmezliklere,
Aç, susuz, uykusuz,
Yaşlısı, genci, kadını, erkeği
Hüzünle ayrılmışız
İşgal edilmeden önce
Vatan denen topraklardan
Öküz arabalarıyla çıkmışız
Düşmüşüz yollara.
Bindirmişler küflü gemilere
Kapılmışız Ege'nin dalgalarına
Ne yolcu eden var,
Ne de karşılayan.
Yollarda yitip gitmiş bebeler
Buruk bir veda kalmış
Yıllar yılları kovalamış
Her yıl bir sevdiğimizi almış
Çekilen acılar yadigar kalmış
İtilmişlik duygusu hiç biter mi ?
Hatıralarımızda ısıtmalı radyolar ,
Kulaklarını dayayıp ,
Memleketlerinin şarkılarını arayan ,
Yüzleri haritalaşmış ağlayan insanlar ..
Kayıt Tarihi : 12.1.2016 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
