SÜRGÜN
Dudaklarımda sigara
ciğerlerimde engerek
filistin askısında geceledim
ağzımda küfür zehir zemberek
dostlar bir bir çözüldüler
yüzlerinde utanç
sımsıkı tuttum adını
beni sabaha kadar dövdüler
çözülmedim sevgilim
yitirmedim inancımı
özle beni özle ki unutmayasın
kimbilir belki dönerim
hoşçakal begonya çiçeği
beni yine sürdüler
parçalı bulutluyum
yağdı yağacak gözlerim
oysa ben yağmur değil
güneşi istedim
kahrolsun bu keşmekeşlik
seni şimdiden özledim
uzuyor gözlerimde uzuyor
tek tek şehirler
bilmiyorum bu yolun sonu
nereye varıyor
11.12.2015
Kayıt Tarihi : 11.12.2015 22:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!