Sürgün Şiiri - Mehmet Çoban

Söz, seni bir daha söylemeyeceğim
Sustum, duruldu dilim

Arada bir bulut altı yaşam istedim
Hafiften yağışlısından
Güneşli günlere yenildim
Sıcaklarında piştim

Ülkenin tepesinde oturacaklar laflaşıyorlar
Birbiriyle itişip kakışıyorlar
Gör ne hala düşüyorlar
Üç kuruşluk siyaset adına
Birbirine giriyorlar

Vatan millet Sakarya olsa anlarım
Vatan da, millet de, Sakarya da çıkarların
Dilinde üç kuruşluk matah değil bilesin
Mevkiler makamlar yükseldikçe
Dış ülkelerde açılır hesaplar bilesin
Varlık bildirimi de neymiş?
Sakın beni güldürmeyesin

Ben zencefilli kokular içinden gelmedim
Dikenli güller içindenim
Gül kokusundan önce acısını tattım dikenin

Vaktin rüzgarları garip esiyor
Bazıları sıcakta kıyamet yaşıyor
Komşu ülkelerin halklarına el açıyor
Eli silahlılar birbirini yiyor

Anladım ki, zamansız idealler peşindeymişim
Dokuz fırın ekmek yeseler de yetmeyecek bilirim
Felsefe de, şiirlerde, hikayelerde kaldı insanlık
Dünün, bugünün, yarının destanı kahramanlık

Kahramanlık nedir bilir misin?
Sanma ki, insanlık adına yaptıkların

Geçmişte, kaç kelle kestin?
Günümüzde, kaç insan kurşunladın?
İnsan ölümü üzerine sayılmaz mı çiziklerin?
Bir orduya bedel mi cesaretin?
Dağdan şehre, şehirden dağa gelip giden misin?
yoksa yeryüzünde fitne fesat içinde misin?
Geçmişten günden kin, nefret büyüten misin?
İntikam içinde tir tir titreyen misin?

Söyle bana, insanlık üzerine kahraman kim?
İdealler, düşünceler, inançlar üzerine çıkar mı sesin?

Söz; seni bir daha söylemeyeceğim
Sustum, buruldu dilim

Hani yasalardan, baskılardan sanma sakın
Bana vız gelir, yasalar, baskılar aldanma sakın

Suskunluğum insanadır, ey insan bilesin
Suskunluğum insanlığadır, ey insanlık bilesin

Felsefede, şiirlerde, hikayelerde kaldın bilesin
Sanki gün yüzüne doğmamış bir hikayesin

Gözümün içine bakarak sözünü söyleyecek kaç kişidir?
İnsan, insanlık adına söylenenleri kaç kişi işitir?
İnançla, azimle yürüme işi kaç kişinindir?

Cevabını bilmediğim sorular bunlar
Her sorunun karşısında bir çıkar var
Fırıldak kavşaklar
Döner insanlar

Her kavşakta trafiği yöneten çıkarcılar
Eyyama, eyyamcıya geç diyorlar
Dürüstleri geri çeviriyorlar

Çıkarcıya alkış tutana insan diyorlar
Dürüstü, namusluyu yuhalıyorlar

Bilirim zindan, zindan içredir
Duvarları taştan değil, cehalet içredir

İki paralık inançlar sürçü lisan iledir
Kullara kulluklar zamanda mihenktir

Sarraflar altın tartmıyorlar artık bilesin
Sakın sarı şeylere altın demeyesin

Ne deniz üstünde uçuşan martılar
Ne de taş meydanlarda yemlenen güvercinler
Güldürmedi beni bugün
Bugün; kalbim, aklım insandan, insanlıktan sürgün

Kalkıp dağa, taşa vurmak istedim
Bayırlarda, yüksek ağaçlar altında belki serinlerim
İnsan haricinde her şey gerçek bilirim
Yapaylığı, riyakarlığı sadece insan yakıştırır kedine eminim

04.07.2014 –İzmir