Sürgün Şiiri - Ferat Atalay

ne tarla kaldı ne karasaban.ne öküz kaldı nede babam.yakıldı yıkıldı evlerin üstü is ve duman. evimizi bağımızı tarlalarımızı etiller talan. hapis işkence sürgün.yollara dağlara verdiler her bir gün. gavur sürüsü değildik biz,bunu bize yaşatan müslüman. nerede o güzel günler. nerede o ahpaplar. artık dönmez geriye o güzel yıllar.gitti memleket gitti sevdalar yok artık o eski dostlar.vatan benim vatan sensin vatan o.haram ettiler bize hiç değer miydi bu. şimdi uzaklardayım hem, de çok yardan yurttan dosttan.hani olur ya içi hüzün dolar insan,şimdi ben kime dert yanam.