Bu nasıl yüzsüzlük bu nasıl riya
Ne utanma, ne ar, ne de bir haya
Kendin bağla, kendin ağla
Yeşili yetişemediğiniz yerlere kadar sürmüştünüz ya
Neyin nesi bu gözyaşı
Kendinize ovalar düzler
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta