Dört yıl,tamı tamına dört yıl,
Ne çok üşümüştüm; Temmuz larda,
Sol yanımdaki ağrılı özlemlerle,
Bir yanımda kızım,bir yanımda oğlum,
Aynamda siluetin ağlamaklı,mahzun...
Bitmeyen,bitap düştüğüm sürgün geceleri,
İsyanımı bebek sakınmasında büyütürken,
Kavuşmak hayalimi sarıp sarmalıyordum,
Kadehlerim tetik çekiyordu,ölüyordum...
Her defasında,uzanıp alırken beni,
Üç can; Ruhuma uzanıyordu elleri...
Bayram KARAALİ
05/09/20011
Kayıt Tarihi : 7.9.2011 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!