Sürgün Şiiri - Şirkan Hatay

Sürgün etti beni cennetimden seyhan gözleri!
Savruldum gayyaların en koyu karanlığına!
Ruhumdaki petek petek yaralar onun izleri!
Esir oldum ışıktan büyüleyici bakışlarına!

Bitmez bir yolculuğa çıktım dokununca ellerine!
Papatya desenli gülümsemesiyle karşılamıştı beni
Bir istifhamla, bir umutla baktım asi gözlerine!
Kaç ülkede sordum seviyor mu sevmiyor mu beni?

Bir arayış olmuştu sürgünüm, ulaşamadım yüreğine!
Afrika’da, Asya’da, Avrupa’da kimseler görmemiş seni!
Kamaşmış gözlerim gülümsemenin yedi rengiyle!
Erişilmez bir gökkuşağı gibi kuşatmış meğer beni!