Sürgün Şiiri - Behiye Bilge Derin

Sürgün yüreğim cezam kendimden...
Masmavi ruhum simsiyah bulutlar içinde
Bir aşka sürgün yüreğim
Seni sürgün ettim...
Ben öldüm
Beden boş beden ruhsuz
Nefes alır artık yalnız
Ötesi ise bomboş...
Kahkahalarım haykırır acımı kimse bilmez
Kulaklar duymaz
Lâl olur diller
Kulaklar asam...
Bir kırmızı şarap marurluğu yer eder çehremde
Bir türlü gitmez
İçinde neş e kırıntısı kalmadı
Yalancı gülücükler
Sahte mutluluklar
Sahte ama derin aşklar kaldı...gerçek aşk neydi?
Korkaksa eğer yürekteki sevgili
Artık her yer yangın yeri,
Her yer,gönüllü sürgün yeri...