Sürgün Şiiri - İlkay Coşkun

Sürgün

candı. özgürlüklere vuruldu kement
kutsandı kendi rejiminde hayat
taşıyamaz, akış sebebini kumun, çöldeyse kervan
kahırdı dünyanın yükü
gönül çeşmelerinden kurnalardı çalınan
rahmete sırtı dönük, bizardı can
kan damlatır gözler yanağımda; yarınlara ağıtlar

çıkmaz yoldu. ötelerde, kundaklandı zaman
maveradan fizan'a gelgitlerde, gün perişan
zümrüdüankaydı dünlerimde yaşayan

falcı çanağında aranır düş, dilek ağacına takılırsa kader
elleri kelepçeli, sürgünündeyse hayat
hücreler paylaşılan; tarumar ocak

ölümdü. mahşere ramak / hayata mühür
sükuna eş, zaman değirmeninde öğütüldü dün
hasret melteminde soğuduğum rüzgar
gelme üstüme desem de gel, bedenim buz
sıcak es poyraz

İlkay Coşkun

Poyraz Edebiyat Dergisi
Sayı 2 -Kapak Şiiri
Eylül 2009