Sürgün Şiiri - Hasan Yavuz

Yağmurlu bir sabah İstanbul’da
Yağmurlu gözlerim
Ve havada bir martı boz bulanık
Yağmur altında
Tanıdık gardiyanın gözleri ıslak
Sendemi diyor
Bende diyorum
Ve yapayalnız
Ve başı dik bir erkek olmanın gururu
Bir kelepçe bileklerimde
İsyanla kahroluyor
İsyanla ağlıyorum
Sefil bir gökyüzü dışarıda
Güneşe hasret
Buğulu
Yağmur ve gözyaşlarım
İstanbul’ da koca bir göl
Ben bu gölde boğuluyorum
Daha beter
Küçük bir balık gibi
Sırtımda hissedip akışını
Okyanus akıntılarının
Sığınacak bir kuytu arıyorum
Çaresiz
Yanıyorum
Ve belki şu anda
Bileklerinde kelepçenin yara izleri
Perişan bir adam
Arşınlıyor sürüldüğü Sinop maltalarını
Dert aynı
İnsanın kaderden çektiği
Haber geldi
Gidiyorum
Belki yarın
Belki öbür gün orda olacağım
Alnı açık ama yorgun bir erkeği
Sürgün ediyorlar bu şehirden
Yağmur onun için mi yağıyor
Ben onun için mi ağlıyorum
Bilmiyorum
Tek bildiğim
Geride bıraktıklarımı çok
Seviyorum…