Sürgün Şiiri - Ahmet Çetin

Sen sürgün kırlangıç,
Ben senin yüreğine tercüman martı,
Şimdi ise, ne senin sürgünlüğün,
Ne de benim tercümanlığım...

Ayrı denizlere dökülen iki ırmak gibi,
Kendi sularımızda yaşıyoruz,
Yaşamak buysa...

Ama ne güzel şeydi,
Sürgünlüğüne vurularak yaşamak,
Ne güzel yaşam anlarıydı,
Soluk soluğa,
Bir kelebek telaşında yaşamak...

Sen en güzel armağanıydın yaşamın,
Sürgün düşen yüreğime...