Sürgün Şiiri - Fedai Günaydın

Sürgün

Çöken sis yağan çiğ
Başımda onlarca damla
Ve yüreğimde kapkara
Koca dünya kadar çığ…

Sonbahar, çürük yaprak
Ve anız kokusu sarar
Sabahın ilk vaktidir
Nemle karışık anı kokar

Çamur toplar lastik yemenim
Ağır koyun kokusu gelir
Kurtulmaktır bu halden yeminim
Şimdi ise kurtuluş ağır gelir.

Bakıyorum görmüyorum.
Hayalimde meşe ağacı
Yaprakları gülüyor ne acı
Ayrıldık kırlardan üzülüyorum.

Anız batmalı ayağıma
Diken çizmeli derimi
Canım yanmalı kanamalı
Buram buram buğday kokmalı doğa.

Yapraklar okşamalı tenimi
Böğürtlenler sahipsiz kalmamalı
Ağaçlar konuşmalı benimle
Çiğ düşmeli imkansız düşlerime

Akşam ezanıyla başlar karanlık
Ve cırcır böceklerinin senfonisi
Her adım atışta artar yalnızlık
Göğnür dertlerimin bilmecesi.

Beni karşılardaki çınarların dibine gömün
Üzerime taş toprak ot ne varsa örtün
Bir cırcır böceği koyun baş ucuma, toprak kafeste
Okusun kainatın duasını gündüz gece.

Fedai Günaydın
Muş 2 Eylül 2007 Pazar