Sürgün Şiiri - Silvan Güneş

zorla ne oldu ki güzellik olsun
ben öyle kimseyi beğenmedim
en iyisi olsa ne çıkardı hediyen
zevkten yoksun bir elbise giymedim

bu gördüğün beni sen yorumlarken
bilemedin yine ben nereden geldim
sen kendini yine kendin överken
kaz kafana baktım baktım sevmedim

adam oldum sanmışsın ya öylesin
ben yanıldım dur düğme ilikleyim!
kravatın pek de uymuş takıma
kurtarırsın konuşmazsan ne deyim

ben öğrendim adam salaksa eğer
salaklığına bir kelime dermeyin
konuştukça sündürdüğü sakızı
çekip çekip aranızı germeyin

iki yüz kelimeyle kurduğu cümle
at misali kafa salla gülümse!
bin dibloma alsa düzelmez ya
çaresi yok bakıp bakıp gülümse

sanmayın ki niyetim susmaktır benim
her gittiğim yerde sürgündür yerim
adalet er geç yerini bulsa da
pek hatırlı bir düzine adamı yendim

28Aralık2007
Alanya 21:56