Ne bir mendil sallandı,
Ne bir dost hasretiyle yandı içim
Rüzgarın önünde yaprak misali,
Kah toprağa, kah taşa vurdu başım
Bu hayat ne biçim? Kader ne biçim?
Aradığım güler yüzde şevkat,
Tatlı dilde sevgim.
Kimsenin ne pastasında gözüm,
Ne ekmeğinde dilim.
Bu yüzler ne biçim? Bu diller ne biçim.
Bu bizim köye benzemiyor,
Nerelerden, nerelere gelmişim.
25.10.1983 - Demre Emine Özbakır
Emine ÖzbakırKayıt Tarihi : 9.5.2007 03:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Özbakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/09/surgun-141.jpg)
GÜZEL BİR PAYLAŞIMDI.
YÜREĞİNİZE SAĞLIK.
SAYGILARIMLA
Nerelerden, nerelere gelmişim.
GÜZELDİ...SAYGILAR SELAMLAR
der Mevlana
SEVGİLERİMLE
TÜM YORUMLAR (6)