Sürgün Şiiri - Salih Okumuş

Yine zor bir gün ajandama yazdığım
Geçmek bilmeyen saatler,
Uç uca ekleşmişti.
Araba kornaları,
Oyuncakçıda ağlayan kız,
Ve sana yazdığım şiirler
Elimde darmadağın.
Her biri içimi titretmişti.
Hiç birini sana yollayamadım biliyorum.
Oysa her mısraı bir tek senin hakkındı.
Çünkü sen olurdu gece yarıları bu yürek
Sen atardın: Tıp, tıp, tıp...
Hepsi bir yana, şimdi;
Hatırlayamam hiçbir mısraını.

Oysa o küçücük ellerin dün gibi aklımdadır.
Göğsümde yaslı dururdu başın
Saçlarını okşardı bir sıcak (deli) rüzgâr
Zaman mahzenine saklanırdı gölgelerimiz
Uçuşurdu etrafımızda bir dil-i nigâr
Saçlarımıza konardı sevgi kanatlı kelebeklerimiz
Uyanırdık ansızın bu gönül uykusundan
Bakınırdık kimsecikler yok olur
İşte o anlar, o anlar yüreğimiz
Kafdağına mahkûm bir sürgün olur.
18 şubat 2005