Tüm sürgülerini sürdüm yüreğimin,
Sürdüm paslı demirden kızaklarını,
Tüm maziyi hapsettiğim o kara zindan,
Sonsuza dek kapanacak birazdan.
İçinde binbir hatıran kalacak belkide,
Gözlerinde tutuşan hareler,
Buğulu bakışların,
Erittiğin kışların,
Hüznü kalacak ardında,
İçli bir şarkı gibi üzgün,
Bir yetim gibi büzgün,
Ölüm oruncudaki süzgün,
Bana benzeyecek satır satır,
Bana benzeyecek ızdırap,
Ben gibi kokacak; kahır kahır.
Zorun da ötesinde birşeyler varki bunu anlatamam,
Bu yaşanır da yaşlandırır bedeni,
Üstelik te tek hecedir nedeni,
O kadar derde kabil tek hece ki 'aşk'tır',
Aşk sarmaşığın bağrında delice bir uğraştır.
Sarar da kollarını ruhunu kabzeder anda,
Izdırabı yetişir,parçan olur o anda.
Ondan kurtuluş bir ömre yetişir,
Aşk bir ormandır,
Sahrada da yetişir.
Kayıt Tarihi : 8.8.2009 18:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!