Sürgü-n Şiiri - Bülent Öntaş

Sararmış yanakları
adı kimsede olmayan kızgınlıklar
taşıyordu
ne mahalle bakkalı, ne manav
ne köşedeki
otuz yıllık
seyyar satıcıydı akılda kalan
sadece kendisini anlatmıştı
ömürlük hikayesinde
izi yoktu
keskin bakışlarında hiç birşeyin
öyle bir yalnızlık hali sarmıştı ki
öyle bir delilik hali
korkan korkana...
göçüp gitmiş buralardan
geriye bıraktığı bir tutam kavga, biraz gürültü patırtı
ve onu sevemeyen onlarca can
onun için
saçılmıştı ortalığa kimsenin
umursamadığı anıları
gün istifini bozmadı
sabah mahmur uykudaydı ve akşam güneşi çoktan batmıştı
geceyi göremeden katıldı
yaşayan ölüler kervanına
arzusu yarıda kalmış dudakları
kimsesizliğinin esaretini taşıyordu
kanadında pervane
ve gönlünde yersiz yurtsuzdu
göçmen kuşlar
yüreği dört duvar arası, mavi kuzguncuk,
sürgü-n
süz
kaç kez ölebilir ki insan
bir başına
Bülent Öntaş
13.04.2024 - İstanbul