Sürgü Şiiri - Zümrüdü Anka

Yorulmuşum , yılmışım ama nafile.
Gidiyor işte zaman , almış önüne hayatımı.
Sürüklüyor kendisiyle.
Sormuyor ki bana,
Gelecek miydin sen?
Duracak mısın , kalacak mısın yoksa geberip gidecek misin?
Hayırdır sen ne haltlar karıştıracaksın diye.
Sormuyor , katıyor önüne zamanın bana dair ne varsa gidiyor.
Ben bir dumanı görüyorum .
Dumanın içinde kala kalam bı çare bir ben.
Uyur uyanık , uçtu uçacak olan bir akıl.
Kalk desem şimdi ayağa,
Ayaklarımda derman yok ona eyvallah da
Beynimdeki sürgüyü kim çekmiş arkamdan.