Süreyya Senin İçin Şiiri - Kemal Doğanay

Süreyya senin için yıllarımı harcadım,
Gittiğin günden beri ateş düştü bağrıma.
Gölge gibi peşinde dolaştım adım adım,
Yalvarırım ne olur kulak ver şu çağrıma.
***
Süreyya senin için şiirler yazıyorum,
Şair değilim amma sevenler anlar beni.
Vedalaşma zamanı kendime kızıyorum,
Biliyorum inan ki boş yere üzdüm seni.
***
Süreyya senin için kaldırımlar eskittim,
Kapılarda bekledim belki gelirsin diye.
Gideceğim yerlere haber bırakıp gittim,
Bir kerecik çağrıma haber vermedin niye?
***
Süreyya senin için Demir Dağlar erittim,
Haramiler korkudan inlerine kaçtılar.
Devlerle savaşarak dere tepe düz gittim,
Akıncılar dörtnala kartal gibi uçtular.
***
Süreyya senin için gece gündüz çalıştım,
Bırak benimde gönlüm seninle birlik olsun.
Hasretini çektiğim her zorluğa alıştım,
Sana veremediğim bütün çiçekler solsun.
***
Süreyya senin için hep dua ediyorum,
Tanrım bütün dilekler kabul olsun isterim.
Yağmurlu bir havada buradan gidiyorum,
Sana da hayatında mutluluklar dilerim!
***
Süreyya senin için kurbanlar keseceğim,
Hatırına gelince bir selam gönder yeter.
Seher Yelleri gibi şafakta eseceğim
Senin bastığın yerde çiçekler b/aşka biter.
***
Süreyya senin için hep günleri sayarım,
Senden başka birisi bana hiç yar olmadı.
Sen yoksun ya yanımda bozuldu bak ayarım,
Bekle diyorsun amma artık gücüm kalmadı.
***
Süreyya senin için kırk Yasin’i okuttum,
Yaralarım çok derin geçmiyor inan acım.
Bir gün dönecek diye hep kendimi avuttum,
Toprak yağmura muhtaç ben de sana muhtacım.

Süreyya senin için hatıralar sakladım,
Belki de döneceksin beklemediğim anda.
Sensiz geceler boyu günahları akladım,
Başkalık seziyorum damarımdaki kanda
***
Süreyya senin için gecene DOĞANAY’ım,
Gözlerinde ışıklar yolumu aydınlatır.
Bana kuvvet veriyor elimde okla yayım,
Demedi mi Süreyya bizi sevenler tanır!