Kendisine hizmet eden akrabaları ile mutfaktaydı. Eğitim ve Sağlık yönünden yararlı ve zararlı maddeleri içeren cümleleri içine atıyordu. Bu cümleler öyle taştı ki boğazı tıkanıyordu. Sesi kısılıyordu. Öfke ve kızgınlığı iki dudağının arasından sözcükler bulup, kendini ifade edemiyerek, “hayır, zaafımı kullandırmam” diyemiyordu.
Ne çok dedim dediler vardı. Pişirilen fadakar mutfağın çorbasında… Mutfakta pişirilen çorbaya tad katsın diye, içine attığı biraz gülümse kaşıkları, biraz özgürlük çatalları, biraz farkındalık kepçeleri idi.
Espri ve abartmaya çalıştığı ise tencereye yerleştirdiği, anlatmaya çalıştığı, anlaşılamayan kendisinden başka bir şey değildi. Eğlenceyi ve mizahı seviyordu. Farklı değil, farkındalık yolunda …
Ses
Ey Allah’ım …
Yüreğimde yanan sızıya derman bul.
Bul ki unutayım,
Bul ki avunabileyim,
Yürü sen çocuğum, yürü
Özgürlük sana, sana gelecek yakışır…
Gülmek sana, sevgi sana, aşk sana
Sana bu vatan yakışır…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!