Süreyya Abla Şiiri - Mümine Altay

Mümine Altay
88

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Süreyya Abla

Sevginin gözyaşlarıyla dalgalanan bu denizden
Ümitlerini son yolcusu gitti sabahki gemiyle.
Rotadan çıkan ve devrilen bir gemiyle
Elde kalan sadece arzusuydu derinden.
Yıldız kaydı ve o gitti çoktan;
Yerine göz yaşı dökmek ne çareydi?
Ama ben onun bilincindeyken...
Aklın ve karakterin seni esir alıyor; ama
Bu dünyada benden sana bir hediye;
Leylak bahçelerindeki güllerin Birgün dolarda
Asla ama asla üzülme!

Mümine Altay
Kayıt Tarihi : 13.7.2017 00:42:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


(2013- Süreyya ablama- akrostiş)

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mümine Altay