Süreyya (1) Şiiri - Ufuk Yöney

vakitsiz sağanaklar acıtmış canımızı
soyulmuşuz yani
aşktan üryan sevmeler bozmuş hep başkaldıran yanımızı
anlatma süreyya kimseye
sakla tüm konuştuklarımızı
mahçup törelerin koynundan sıyırdığım bakışlarımı sen yine de hayra yor
hayra yor gecenin kalbinde gezinen ayak seslerimi
ve bu şehre tümden yabancı ıslıklarımı
ısınamadım, alışamadım
yalan yok
belki de babamdan atamdan miras
dağ eteklerine takılı gözlerimi
eskitemedim