Süreya'dan Kesitle Şiiri - Esma Furat 2

Hiç kimsenin Üvercinka'sı olamadık be şair.
Sen ilmek ilmek gelişigüzel örerken şiirini,
biz hep yalnızdık.

Bizim şiir yazanımız olmadı be şair.
Sen, adım adım ulaşırken mısralarında sevgilinin tenine,
biz hep yalnızdık.

Neydi o bir dize de demişsin ya hani,
'birlikte mısralar düşürüyoruz ama iyi ama kötü'.
Biz de yaşadık be şair,
ama iyi ama kötü,
ama dayanamadık.
Anlıyor musun?

Biz ki şair,
biz belki de değmiyorduk bir kalpte atmaya.
Biz belki bilmiyorduk bile sevmesini.
Biz belki seviyorduk yalnızlığı.
Ama bu kadar değildi be.
Bu kadar değildi.

(E.F.)