Suretinle Yaşamak Şiiri - Eray Numan

Suretinle, yaşamak,
Ne demekti bilirmisin?
Gidiyorum dediğin güne inat,
Sensiz yaşayacağımı bildiğim,
Gelecek yarınlarda,
Uykuya dalıp ürkerek uyandığım,
Kolpa ve sahte tüm karanlıklarda
Teselli aradığım tek varlığımdı.

Bunları bırakıp gidiyorum deme,
Çünkü;
Gidemez her insan,
Bedeni gitmesine gider, gider de
Bıraktığı izler bir ömür
Peşinden sürüklenir durur,
Rahat bırakmaz adam olanı..
Bırakamaz..

Uyandığı zaman günaydın dedirtir aynaya,
Sana değilde yanımda o olsa,
Onun suratıyla buluşsa
Ağzımdan dökülen bütün sözcükler,
Kelimeler onun varlığıyla öpüşse,
Öpüşse keşke,
Bir bardak çayda ona doldursam,
Şeker yerine gülüşünden kullansam,
Olmazmıydı? dedirtir..

Bütün bunlara rağmen,
Becerebilirmisin gitmeyi,
Tamam bedeninle gidersin,
Gidersin gitmesine de..
Gönlümün baş köşesine,
Yerleşmiş suretini kim götürecek?

Ah sen..
Ahh sen var ya, sevdiğim..
Adamı güldürürsün..