kimine göre koşarak
kimine göre emekleyerek...
yürüyorum...
tahmin ettiğimden daha zor geçecek hayat, geliştirdiğim teorileri ezerek... korkmuşluğumun üzerini örte örte gözlerimle ördüğüm duvarı sığlarda sağlamlaştırarak...akarak bildiklerimin üzerine ve ben biakil korkarak...
tutunduğum nedenler suretle bütünleşse de siliyorum her defasında karaladığım tabloyu renklendirerek... kuşkularımdır siyahla beyaz onları ben değildim ekleyen alelacele kördüğüm bağlarım oldular ter basan cümlelere hece.İşte bu yüzden tek bir renge isim veremedim... yavaşladım emekledim...yürümek ceasaretim oldu an ve an kökleşerek...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla