Hep özlediğine bakıp kaldınya,
Elinden kaçanı göremez oldun.
Maksada kavuştun, tutup aldınya,
Yüce amaçlara eremez oldun.
Nedir ki? Suflinin selsefil hali,
Göz yaşın sel etmiş cümle ahali.
Hükümler sahibi olsan da vali,
Seven kalbe hüküm veremez oldun.
Pusular gizlenmez engin dağında,
Dağları aştığın gençlik çağında.
Lalenin, sümbülün, gülün bağında,
Bir demet çiçeği deremez oldun.
Bu naçar durumun özünde hata,
Ruhun da yükselmez, bir yüce kat''a.
Senden sonra bir şey versen hayata,
Kısır döngülerde üremez oldun.
Elden kaçanların içinde, aşk var,
Kaçmış, gitmiş işte, boşa çabalar.
Durmuşoğlum bitti bütün davalar,
Bu yoldan da bir iz süremez oldun.
Kayıt Tarihi : 17.1.2011 13:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/17/suremez-oldun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!