Íçim ağrıyor
İçim hep bi' ağrıyor
Tabiplik değil
Biliyorum çünkü niye ağrıdığını
Varlığından yokluğuna düşme ağrısı bu.
Gelip geçtiği
Ömrümün yollarında
Düşlerimin dizleri kanıyor.
Varlığı
Yüreğimin doğduğu, doyduğu yerdi.
Yüzüne her baktığımda
Buğday taneleri öğütülürdü gözlerimde
Gülüşü, dumanı üstünde ekmeğimdi.
Yüreğime yüreğime çarpardı sesi
Sesinin yankısını tekrar tekrar dinlerdim
O benim ruhumu besleyen türkümdü.
Bakışları, sanki cennetten bir nimetti
Ben onu içime biriktirirdim.
Gitti
Omuzlar üstünde
İçime yenemeyeceğim bir ağrı bırakıp.
İçim, toplu kuş göçü...
Kayıt Tarihi : 28.2.2024 21:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!