Sürekli Esen Bir Rüzgar Gibi

bir elim zindanımda
prangalı
öteki
yıkmış tüm surları
yürüyor
o günden beri
bir elim
karanlığın içinde karanlık
öteki
aydınlıkta bir kartalca süzülüyor
hafif bir yele okşatarak sırtını
neşeli türküler söylüyor
bir elim yaslarda
kara bir cüppenin içinde
kara yaşlar dökerek
zamana
öteki
bir oyun havasında
sevginin resmini çiziyor
dört bir yana
işte böyle yaşıyorum
bu günlerde
birinde
işkencenin bin bir boyutu sırıtırken
diğerinde
sen tutuyorsun elimi
sürekli esen bir rüzgar gibi