Sürek Şiiri - Yasin Demirci

acemi ve kırılgan 
ilkbahar gibi 
saf ve aldırışsızdı hilekarlara
damarımda akıp duran bir sevi
*sonsuz
ve ışığı onbir de sönen aile evleri

akıştaki şehre kendimi gösterip 
yine gerisingeri dönüyorum ona
bu gidiş nasıl son bulacak, bilmiyorum
omuzumdaki yıldızları söktü tanrı

benden habersiz biri var gülüşlerinde
yersiz bir ayna önümü kesiveriyor
olup bitenden habersizmiş gibi yapıp
onun süslediği karanlığa yürüyorum