Süreğen Gece Şiiri - Azer Yaran

derin sızdı toprağa
ota meleyişte
ufka uzaya
emekçi karıncanın yuvasına
elli milyon yaşında arının tapınısına
tarağına yağmurun
bitmeyen kar örtüsüne sevince umuda
ak varlığa
sevgiliye söze saza

gece ne uzun ne karangu ise
tan da öyle parlak söker tan
uyuklayan bin yıl özlemlerde
-ruh
ingin uykunun
kayasal mahmurluğu son eşikte
bir vahyin nehriyle sel olur
toprağa kara
yığılır—ufuk
bende biteysel kılcallara dek

zaten sapkın su bile
kuru taş üzre yaşam doğurur
kendine kendinden sıza sıza
çünkü—tıpkı böyle damlamıştır kendine
su kendisi olduğu zaman başlayan anlam
çiçek—tıpkı böyle tozumuştur kendine
derinlik ve enginlik
tıpkı böyle yağmıştır Söze—
Şiir tıpkı böyle ağmıştır kendine

Şiir
yükselir—bizde-damlar ve buharlanır
yaşamın buharlandığı ve
damladığı gibi-yaşamın kendine

bin yıl su kararır ot bekler
kan-bin yıl donar
bin yıl-
soy bilgisinin bezelyesiyle
tan parlak söker-
sapkın suyun taş üzre can sunduğu gibi
bin yıl ışıksız birikimin evren sesiyle
ışın-sel ufka yığılır—ufuk

tan da öyle parlak söker tan